Özet Sistemi 2022

Pankreas karsinomu diğer bütün maligniteler içerisinde en yüksek mortalite oranlarına sahip olan; hastaların ilk bir yıllık sağkalım oranlarının oldukça düşük olduğu bir kanser tipidir. Pankreatikoduedonektomi (Whipple prosedürü) hastaların sağkalım sürelerini nispeten uzatabiliyor olsa da; tanı anında çoğu vakada doku içi veya uzak metastazlar mevcut olduğundan cerrahi rezeksiyon mümkün olmamaktadır.Tedavi aşamasında ise gemcitabine,FOLFIRNOX(5- FU,irinotecan,leucovorin,oxiplatin) gibi çeşitli kemoterapi ajanları ve radyoterapi pankreatik tümörlerin kontrolünü sağlamakta yetersiz kalmaktadır.Son zamanlarda üzerinde oldukça fazla çalışma yapılmış olan immün kontrol noktası inhibitörleri;oldukça büyük gelişmelere kapı açmış olmasına rağmen pancreas tümörleri üzerinde hedeflenen terapötik etkiye ulaşılamamıştır.Uyguladığımız veya geliştirmekte olduğumuz çeşitli terapi yöntemlerinin,pankreas tümörleri üzerinde beklenen regresyonu sağlayamamasının altında pankreas tümörlerinin sahip olduğu özgün mikroçevre yatıyor olabilir.Bu mikroçevrenin komponentlerinden daha da ayrıntılı bahsedecek olursak: Tümörün etrafı çevre parankimin desmoplastik yanıtı sonucu oluşmuş,oldukça yoğun fibroz bir stroma ile çevrilidir.Ayrıca hiperplastik yapıdaki bağ dokusu,çeşitli ekstraselüler matriks komponentleri ve özellikle regülatuar T hücreler bölgede yoğun olarak bulunur. Yaygın fibroz stroma,ekstraselüler matriks komponentleriyle birlikte dayanıklı bir mekanik bir bariyer oluşturarak verilen kemoterapi ilaçlarının bölgeye ulaşılabilirliğini,dolasıyla tedavinin etkinliğini azaltır.Ortamın rölatif olarak hipoksik oluşu radyoterapinin olanaklarını kısıtlar.Ek olarak bölgedeki yoğun T regülatuar hücreler nedeniyle ortam immunosuppresiftir dolayısıyla immunoterapi için tümörün antijenitesi yeterli değildir.Kısacası yalnızca tümörün kendisini regrese etmeye odaklı bir yaklaşım;hasta açısından radikal bir iyileşme ile sonuçlanmamaktadır.Tümörü regrese etmek kadar,tümörün mikroçevresinin immunomodulasyonunu sağlamak da önemlidir. Yapacağımız poster sunumunun temelini bu immunomodulasyon mekanizmalarını tetikleyen hipertermi tedavisi oluşturmaktadır.Yapılan yeni araştırmaların perspektifinden hipertermi tedavisinin tümör mikroçevresi üzerindeki etkileri çeşitli görsellerle desteklenerek anlatılacatır.Özetimizde yer vermemiz gerektiğini düşündüğümüz bu etki mekanizmaları bir sonraki sayfada genel bir şemayla desteklenerek açıklanmıştır. Hedeflenen dokunun lokalize olarak sıcaklığının arttırılması, o bölgede kan akımının artmasına ve dokunun daha fazla oksijenlenmesine imkan sağlar. Kan akımının artmış olması uygulanan kemoterapi ajanlarının hedefe ulaşmasını kolaylaştırabilecek bir parametre olarak değerlendirilebilir. Bununla birlikte dokunun oksijenlenmesinin artması; radyoterapinin etkinliğini azaltan hipoksik koşulların ortadan kalkmasını sağlar. Yine nanotıp bünyesinde yapılmış araştırmalarda, lokalize hipertermi tedavisi sonucu oluşan nekrotik tümör hücrelerinden salınan ekstraselüler ısı şok proteinlerinin tümör hücresinin antijenitesini çeşitli mekanizmalarla arttırdığı saptanmıştır. Bu mekanizmaların detayları çeşitli tablolar ve grafiklerle desteklenerek poster sunumumuzda yerini alacaktır. Sonuç olarak lokalize hipertermi tedavisi;pankreatik tümörlerin mikroçevrelerini elimizde bulunan diğer tedavi alternatiflerine karşı daha elverişli bir forma dönüştürebilme potansiyeli bakımından;araştırılmaya ve anlatılmaya değer bir olgudur.Konu hakkında yapılan araştırmalar hakkında bilgi sahibi olmak;pankreas karsinomunun yanında diğer pek çok kanser vakasına karşı tedavi yaklaşımımızı geliştirebilir ve zenginleştirebilir.